Het verschil van ons zelfbeeld
Onlangs stelde iemand mij de vraag: “Waarom zie je meer mannen binnen de BDSM dan vrouwen? Hebben zij koudwatervrees?” Leuke vraag, waar ik over ben gaan nadenken. Als ik kijk op Fetlife en/of playparty’s, dan valt het mij inderdaad op dat mannen altijd in de meerderheid zijn. Natuurlijk is dat geen eerlijke afspiegeling van de maatschappij, dus het heeft niks te maken met het feit dat er in het algemeen meer mannen zijn dan vrouwen. Ik denk dat het vooral te maken heeft met een belangrijk verschil tussen mannen en vrouwen. Namelijk hoe we naar onszelf kijken. Het zelfbeeld tussen mannen en vrouwen verschilt als dag en nacht.
Anders is gewoon anders
Natuurlijk ga ik dit even uitleggen. Vrouwen en mannen zijn anders, niet alleen fysiek maar ook mentaal. Ik zeg “anders” en ik zeg dus niet “beter of slechter”. In “anders” zit geen waardeoordeel. Ik zie dit verschil regelmatig bij mijn BDSM workshops voor koppels. Het is veelal de man die in de relatie op enig moment durft aan te geven dat hij BDSM verlangens heeft. Veelal vanuit de onderdanige positie. Laat ik direct even zeggen, dat ik dit altijd super moedig vind.
De vrouw wil hier best in mee gaan, want ze houdt van hem, maar de stap om ineens haar partner met een zweep te gaan slaan of te domineren, die is vaak mega groot. In veel gevallen heeft dit te maken met haar zelfbeeld. Ze vindt zichzelf vaak niet goed genoeg en twijfelt aan alles of ze het wel goed doet. Op zo’n moment komen ze bij mij voor een BDSM workshop.
Zelfvertrouwen
Vaak is het meest belangrijke component tijdens een workshop “zelfvertrouwen”. Ik zie tijdens een workshop vrouwen binnen een paar uur veranderen van onzekere liefdevolle vrouwen in zelfverzekerde dominante dames die plezier halen uit hetgeen ze doen. Fysiek vertaalt zich dat dan in onzekere zachte tikken met een flogger bij binnenkomst, met een onzekere blik in hun ogen, en aan het einde van de dag pittige slagen met een single tail of slapper met een enorme glimlach op hun lippen. Vol energie en zelfvertrouwen verlaten ze aan het einde van de workshop weer het pand.
Even een disclaimer tussendoor
Dit vind ik iedere keer iets magisch hebben en het is prachtig om te zien hoe de dames openbloeien gedurende de korte tijd van een workshop. En precies dit onzekere zelfbeeld, staat in contrast met het zelfbeeld bij mannen. Oh wacht, want ik hoor je alweer denken; bij deze even een disclaimer, want natuurlijk chargeer ik. Er zijn ongetwijfeld ook heel veel zelfverzekerde vrouwen en onzekere mannen. Okay, dat gezegd hebbende, ga ik door met mijn verhaal.
Zelfverzekerd
En dan naar de mannen. Ik zeg eerlijk dat dit in mijn geval meestal onderdanige mannen zijn. En de meeste van deze subjes hebben een enorm zelfvertrouwen in hun kunnen. Ik had ooit een sub die mij had benaderd voor een sessie van 8 uur, ik kreeg card blanche en ik mocht dus alles met hem doen. Ik zal je de details besparen, maar hij was uiteindelijk binnen een half uur met zijn staart tussen zijn benen vertrokken. Ach, hij is niet eens een uitzondering. Ik word dagelijks benaderd door subjes die beginnen met: “Meesteres, U mag alles met mij doen.” Afgezien dat ik de domste opmerking ever vind, kan ik geen vrouw bedenken die dit tegen een onbekende Meesteres of Meester zal zeggen. Uitzonderingen daar gelaten.
Het verschil zit ‘m vooral in het zelfbeeld. Die mannelijke sub is van zichzelf overtuigd dat hij al die ontberingen prima kan doorstaan. Daar is hij mans genoeg voor. Helaas is de werkelijkheid iets totaal anders dan de fantasie. In werkelijkheid doet een zweepslag pijn, vooral de slagen die ik geef. In de fantasie was het eigenlijk alleen maar geil en vond hij het zelfs nog opwindender als ik steeds harder ging slaan…
Verschil in zelfbeeld
En ik denk dat er – onder andere – daarom binnen de BDSM meer mannen zijn vertegenwoordigd dan vrouwen. Maar ik heb er bewust “onder andere” bij gezet, want ik denk dat er ook andere componenten meespelen. Als ik namelijk naar de BDSM rollen kijk, zie ik de dames vooral terug als slavin/sub, little girl of als Dominante dame. Misschien hier en daar nog een lief huisdiertje maar de rest van de rollen zijn niet ruim vertegenwoordigd door vrouwen.
Mannen hebben echter veel meer te kiezen. Neem bijvoorbeeld Sissyfication, de ontmannelijking. Ik heb nog nooit gehoord van een FransJosefication, of hoe je de ontvrouwelijking dan ook zou moeten noemen. Ik zeg eerlijk dat er tegenwoordig niet meer zo gek wordt gekeken naar een heer in een jurk of op high heels, maar tot voor kort was het in ieder geval geen standaard straatbeeld. Aangezien BDSM toch een beetje verzamelnaam is van alles wat fetisj, kink en rauwe BDSM betreft, is het dus niet zo gek dat er meer mannen dan vrouwen zijn vertegenwoordigd. Want zo zijn er nog veel meer spelvormen te bedenken die voor 99% door mannen worden ingevuld.
Ik heb bijvoorbeeld ook nog nooit een vrouw als paard verkleed, een sulky met haar partner erin, zien voortrekken. Er zal vast ergens op de wereld wel een vrouw zijn die dit geweldig vindt, maar het is, zeg maar, niet dik bezaaid.
Adult Baby
Ook binnen, bijvoorbeeld, ageplay of Adult Baby, vind je veel meer mannelijke dan vrouwelijke baby’s. Ik denk dat de behoefte bij mannen om zich even “klein en kwetsbaar” te voelen, gewoon veel groter is dan bij vrouwen. Van mannen wordt immers veelal verwacht dat zij in het dagelijkse leven “hun mannetje staan”. Even terug naar de babytijd en volledig afhankelijk zijn van “Mommy“, dus kwetsbaar en klein, kan ze weer terug in balans brengen. Vrouwen hebben die behoefte veel minder, omdat zij – maatschappelijk gezien – gewoon kwetsbaar mogen zijn.
En natuurlijk generaliseer ik in deze blog en dat is geenzins mijn bedoeling. Uitzonderingen zijn er altijd, want misschien ben jij wel die zelfverzekerde vrouw die heel graag als een baby in mijn schoot zou willen wiegen of ben jij die onzekere man die twijfelt of hij het wel goed genoeg doet als Meester. Het is allemaal prima, jullie mogen er allemaal zijn. Het gaat hier om de grootste gemene deler en de vraag waarom er meer mannen binnen de BDSM zijn dan vrouwen. Persoonlijk denk ik dat bovengenoemde aspecten een belangrijke rol spelen. Denk jij er anders over? Of denk je dat er nog meer redenen zijn? Dan hoor ik het graag!
Extra informatie
De magie van mindfuck
Vernedering, een intense mentale pijn beleving
Bronvermelding
Tekst: Meesteres Moriah
Afbeelding: BDSMforyou