Is BDSM mishandeling?

16 juli 2024 Mrs Moriah

Als ik Google op “mishandeling” lees ik bij Wikipedia de volgende uitleg: Mishandeling is het toebrengen van verwondingen of pijn of andere schade tegen het lichaam van een persoon gericht.

Daarna worden er nog wat voorbeelden gegeven. Maar in de primaire uitleg, zoals ik hem hier citeer, mis ik iets fundamenteels in de uitleg. Namelijk de kwade opzet van de een en de afkeer van de ander. Bij mishandeling gaat het om een situatie zonder consensus (overeenkomst/goedkeuring). En daar zit precies het verschil moet BDSM. Bij BDSM gaat het om een vrijwillige uitwisseling van macht op een consensuele basis, binnen vooraf aangegeven grenzen en op basis van een overeenkomstig doel. Dit doel kan plezier zijn, genot, bevrediging maar bijvoorbeeld ook mentale groei of ontspanning.

Pure liefde

Als ik naar mijzelf kijk, is BDSM voor mij een uiting van pure liefde, een ultieme vorm van intimiteit en een overtreffende trap van “samensmelting”. Als ik boos ben op mijn sub (gewoon omdat we allemaal mensen zijn en iedere relatie zijn woordenwisselingen kent, dus ook een D/s) dan is er geen vezel in mijn lichaam die er aan denkt om hem op dat moment te gaan slaan. Tijdens een woordenwisseling of ruzie voel ik boosheid en geen liefde. Niet dat mijn liefde is verdwenen maar mijn boosheid neemt op dat moment zo’n prominente plek in, dat er voor liefde even geen ruimte is.

Uit boosheid sla ik niet, zou ik dat wel doen, dan valt het gewoon onder de noemer “mishandeling”. Dus ook als ik mijn sub op zo’n moment zou slaan. Er is immers voor deze specifieke situatie geen consensus, want er is geen overeenkomstig doel. Er is hooguit (als dat er al zou zijn) een eenzijdig doel, namelijk hem fysiek pijn te doen als vertaling van mijn mentale onvermogen. Slaan uit onmacht lijkt mij geen wenselijke situatie.

Je kunt het vergelijken met seks. Als jij en je partner een knetter ruzie hebben, is de kans minimaal dat je op dat moment zin hebt in seks met elkaar. Daarna misschien wel, dan kan het zelfs nog heel passioneel zijn. Maar ja, om daarom nou ruzie met elkaar te gaan maken…

Vrijwilligheid, respect en vertrouwen

BDSM gaat uit van vrijwilligheid, respect en vertrouwen, van beide kanten, waarbij de gelijkwaardigheid van groot belang is, omdat alleen bij erkenning en herkenning van de ander en jezelf, er een sfeer kan ontstaan waarbij beiden bevrediging kunnen ervaren. De één kan niet zonder de ander. Bij mishandeling is er geen sprake van deze vorm van gelijkwaardigheid en afhankelijkheid.

Grenzen

Een van de meest belangrijke aspecten van een goede BDSM beleving is een goede, open en eerlijke communicatie van de (speel)partners. Voor, tijdens en na het spel. Als je niet open en eerlijk kunt zijn, ben je ook niet in staat je grenzen goed aan te geven. Je legt dan – volledig onterecht – de verantwoordelijkheid bij de ander, terwijl je altijd zelf verantwoordelijk blijft voor lichaam en geest. Als jij niet eerlijk naar jezelf of naar de ander bent en de Dominant binnen de door jouw opgegeven (te verre) grenzen heeft gehandeld, kan er hooguit sprake van zelfkastijding of automutilatie, maar niet van mishandeling.

Geen vrijbrief

Eerlijkheid gebiedt daar aan toe te voegen dat ook de dominant hierin een verantwoordelijkheid heeft om iedere vorm van communicatie van zijn sub – dus óók de non-verbale – goed te blijven volgen. Als hij iets doet wat de sub als “gewenst” heeft aangegeven, maar dit om verkeerde motieven heeft gedaan of uiteindelijk toch niet wenselijk vindt, is de kans groot dat er voldoende verbale en/of non verbale signalen zijn waar hij iets mee zou moeten doen. Zijn vooraf aangegeven grenzen vormen geen vrijbrief om gewoon door te blijven jakkeren, als je ziet dat het niet lekker wordt ontvangen. De grens tussen het één en het ander is dus best fragiel. Daarom is het zo belangrijk om binnen de BDSM beleving géén gebruik te maken van alcohol en/of drugs (dus ook geen poppers). Het is namelijk onmogelijk om dan nog scherp te blijven en op de juiste manier te anticiperen.

Juiste interpretatie

Het is een behoorlijk dunne balk waar je samen op balanceert, want een sub kan tijdens een spel heel hard schreeuwen om te stoppen, maar dit eigenlijk helemaal niet menen en dit meer doet om de pijn te kunnen handelen (mijn slavin vloekt wat af). En juist daarom is het zo belangrijk om met elkaar te blijven praten. Vooraf, tijdens én na het spel. Op die manier leer je elkaar steeds beter kennen en signalen op de juiste manier te interpreteren. En zelfs dan… niet alleen reageert ieder mens anders, ook kan ieder moment verschillend zijn. Bijvoorbeeld doordat iemand laag (of juist sky high) in zijn energie zit, gestresst, ziek of vermoeid is, het heeft allemaal invloed in hoeveel iemand op dat moment kan incasseren. Uiteraard geldt dit net zo goed voor de Dominant. Ook zijn energie heeft invloed op de intensiteit van de beleving.