Deprivatie – uitschakeling van de zintuigen

16 oktober 2024 Mrs Moriah

Het woord ‘deprivatie’ klinkt misschien onbekend maar eigenlijk is het niks meer of minder dan het uitschakelen van één of meerdere zintuigen. Of we het nu hebben over het tijdelijk ontnemen van zicht, geluid, aanraking of zelfs bewegingsvrijheid. Deprivatie of het uitschakelen van de één of meerdere zintuigen geeft een intense sensatie. En ja, het kan ook behoorlijk opwindend zijn. Maar wat is deprivatie nu precies, wat doet het met je, en waarom is het spannend om de zintuigen te beperken?

Deprivatie - uitschakeling van de zintuigen

Wat is deprivatie?

Deprivatie betekent simpelweg ‘ontbering’ of ‘ afzien’. Dit kan binnen de BDSM beleving betekenen dat je iemand iets tijdelijk afneemt, zoals zicht, gehoor of bewegingsvrijheid. Denk aan een masker die je in totale duisternis dompelt, of oordoppen die je ineens in een stille bubbel plaatsen. Zelfs het beperken van beweging, zoals vastgebonden zijn, valt onder deze categorie. Eigenlijk alles waarbij je minder controle hebt over je eigen zintuigen of lichaam.

Juist de beperking, is meteen waar de kick begint. Deprivatie haalt je uit je comfortzone. Wanneer je één zintuig uitschakelt, worden de andere zintuigen scherper en intenser. Je zintuigen raken overstuur, je weet niet wat er gaat komen en precies dát maakt het zo spannend.

De psychologie achter deprivatie

Ons brein houdt van controle, dat is algemeen bekend. We willen graag weten wat er om ons heen gebeurt, wat mensen denken, hoe laat het is, of het veilig is, of er iets staat te gebeuren, et cetera. Het houdt ons alert, zeg maar. Deprivatie draait die controleknop ineens een paar tandjes terug, en ons brein weet niet goed wat het ermee aan moet.

Maar juist omdat we even geen controle meer hebben, kan ons brein op een hele nieuwe manier verrast worden. Het kan zelfs een staat van verhoogde alertheid en spanning veroorzaken. Je voelt letterlijk elk klein ding dat gebeurt veel intenser. Die lichte aanraking van een vingertop op je huid kan ineens aanvoelen alsof je in een waterval staat, simpelweg omdat je brein geen idee heeft wat eraan komt. Het wordt verrast, en in die verrassing schuilt het plezier.

Het spannende van niet weten wat komt

Niet weten wat er gaat gebeuren, kan ontzettend opwindend zijn. In het dagelijks leven zijn we vaak bezig met alles plannen, organiseren en controleren. Maar in een deprivatie-sessie valt die controle weg. Dat creëert een spanning die voor velen een belangrijk onderdeel van de opwinding is.

Stel je voor dat je geblinddoekt bent. Je kunt niet zien wat er gaat gebeuren. Je hoort misschien vaag het geluid van iemand die rondloopt, iets pakt, misschien wel… een zweep, een stroomstok, een klem? Of toch een veertje? Juist dat niet-weten maakt dat je lichaam en geest zich in een staat van verhoogde paraatheid brengen. Elke aanraking, elke beweging, elke ademhaling in de kamer lijkt honderden keren intenser.

En dat gevoel van “wat nu?” kan zo intens zijn dat het zorgt voor een diepere verbinding met degene die bij je is. Want je vertrouwt erop dat zij (of hij) degene is, die de touwtjes letterlijk en figuurlijk in handen heeft. Het vertrouwen en de kwetsbaarheid die daarbij komen kijken, zorgen vaak voor een ongelooflijke intimiteit.

Plezier halen uit het onbekende

Maar hoe haal je hier daadwerkelijk plezier uit? De kracht van deprivatie ligt in de kracht van het moment. Doordat je niet weet wat er gaat gebeuren, kun je volledig in het nu zijn. Alles voelt frisser, nieuw, onverwacht. Het is alsof je hersenen ineens weer als die van een kind werken – elke prikkel is een nieuw avontuur.

Ook het afgeven van controle kan bevrijdend zijn. In het dagelijks leven zijn we vaak constant bezig met alles proberen te beheersen. Door jezelf over te geven aan een situatie waarin je geen controle hebt, leer je loslaten. En in die overgave kun je zoveel plezier vinden. Het geeft je de kans om te stoppen met denken, en gewoon te zijn. En laten we eerlijk zijn, er is ook gewoon iets heel spannend aan het feit dat je geen idee hebt wat er gaat gebeuren. Het onbekende biedt altijd een nieuwe uitdaging.

Subtiele humor en een beetje zelfspot

Laten we niet doen alsof deprivatie altijd perfect verloopt. Er zijn genoeg momenten waarop de blinddoek scheef zit (en je alles toch gewoon nog kan volgen), of je halverwege de sessie ineens moet niezen (en probeer dat maar eens met een balgag in!). Of wat dacht je van het onvermijdelijke moment dat je even jeuk krijgt op die ene plek waar je nét niet bij kunt? Gelukkig hoeft het niet altijd perfect te zijn. De magie zit juist in het ontdekken en soms zelfs in het falen. Niks mis met een schaterlach tussendoor.

Het belang van veiligheid

Deprivatie vraagt om een groot vertrouwen in je partner, en dat vertrouwen moet altijd verdiend worden. Spreek daarom altijd duidelijke afspraken af over wat wel en niet oké is, en zorg ervoor dat je weet hoe je kunt communiceren, zelfs als je je zintuigen tijdelijk kwijtraakt. Gebruik bijvoorbeeld een ‘safeword’ dat de sessie meteen stopt als het te intens wordt. Als je niet kunt praten vanwege een gag of een ander hulpmiddel, is een non-verbaal signaal zoals drie keer met je hand tikken een goede optie.