Zondag, twee jaar geleden: de perfecte slaaf

Het is zondag 24 juni 2018, nu ruim twee jaar geleden. De zon schijnt onze kamer binnen, de deur naar de beschutte tuin is open. Hij ligt aan mijn voeten: de perfecte slaaf. Het is wat ik wilde en hij kon het zijn. Niet dat hij dat toen begreep. Hij bralde zijn wensen en verlangens en ik hield hem weg. Mijn leven leef ik en verdoe ik niet met verspillingen of aandacht vragers. Ik was toen interim-manager, 60+ uur in de week werken en dan is de vrije tijd kostbaar. Hij ook, manager, druk, veeleisende baan. Hij had kinderen erbij, een scheiding achter de rug, de hele rataplan. Mijn eerste gedacht toen ik dit allemaal hoorde was inderdaad: man, man, man, wat een gedoe.

De perfecte slaaf

De perfecte slaaf, hij was de liefste die ik ooit had gezien. Een zacht gezicht, vriendelijke ogen. Hij twijfelde oprecht of hij zou knielen. Dat had hij mij geschreven: voor mijn macht zou hij knielen. Hij bleef op het bankje, de draaikont. Ik wist dat hij nog veel moest leren. Zijn glimlach verraadde hem. Ik benoemde het direct en daar ging hij. Zijn knieën en de punten van zijn schoenen in de modder. Nauwelijks een vlek te zien maar hij had het wel gedaan. Toen. Lang geleden alweer. Ik zocht geen man en in ons eerste gesprek heb ik hem maar direct gezegd dat we nooit zouden gaan neuken. Althans dat het mijn doel niet was en zijn verlangen dus niet kon zijn. Ik had een prima neukvriend, sportieve body, prima gereedschap en bij de daad één en al oerkracht. Hij knikte toen.

Dank je wel

“Let my dreams come true” zei hij ergens. We wandelden en mijn hand greep zijn strot. Ik kneep. Nee, ik ga niet opscheppen maar mijn grip is stevig, mijn nagels altijd perfect gelakt en scherp. Dus die gingen zijn huid in terwijl mijn vingers zijn slagaders steeds feller voelden kloppen. Ik keek hem aan, hij mij. Zijn blik was brutaal. “Dit is je droom, sla je ogen neer, leg je handen in je nek en fluister: dankjewel.” Meer hoefde ik hem niet te zeggen. Zijn ogen staarden. Hij legde zijn handen in zijn nek, o ja. Maar die blik, volledig gericht op mijn ogen. Ik hield vast. Hij was van mij. Misschien in zijn hoofd nog niet volledig, maar ik krijg altijd wat ik wil. Ik wilde een perfecte slaaf. Zo een die aan je voeten ligt op een zondagochtend als de tuindeur openstaat en de zon de kamer binnendringt.

Masturberen

Ik zag aan zijn ogen dat de zuurstof op was. Zijn ellebogen daalden iets. Het klonk als “dankjewel”. Mijn grip verminderde even maar ik liet niet los. Ik controleerde hem, zijn gezondheid, het ademhalen, de rust die terugkwam in zijn lijf. Hij hoestte, zuchtte, draaide met zijn hoofd. Keek mij niet aan maar alleen langs mij en merendeels naar de grond. Een geweldig moment! Ik vroeg hem te masturberen. Ja, met dat woord: “masturberen”. Hij keek op. Toen beet ik hem toe: “trek je af, kom klaar, spuit je zaad”. Zie je mijn glimlach? Heerlijk hé. Het lukt niet.

Hij aarzelde niet maar deed zijn broek open. Ik keek naar hem als een juf die een leerling voor straf een taakje gaf. Het simpelste opdrachtje zou hij onder die blik niet kunnen volbrengen. Daar stond hij. De perfecte slaaf. Trekkend aan wat zo fier moest staan, de pracht van zijn mannelijkheid bleef achterwege. Een heerlijke oprechte slaaf.

Laat hem groeien

Eindelijk één die van nature wist wat hij was. Was, is, wil zijn, alleen maar kan zijn als er kracht is om hem toe te staan. Ik stond hem toe. Deelde mijn teleurstelling, vroeg hem de broek te sluiten en reikte hem mijn hand. Een handkus mocht ik ontvangen: wij begrepen elkaar. Ik genoot en als hij, wij, toen zo veel verder waren dan had hij zeker mijn kut, met zo veel overgave als in hem is. Likken, zoenen, you name it, als ik maar klaar zou komen. Dat kon nu niet. Het was een eerste contact en ik een dame. Je breekt zo een man niet af. Nee, je laat hem groeien. Daar zit juist het misverstand bij zo veel mensen. Die denken “slaaf, dus beperken”. Ik denk niet, ik doe. Ik voedde hem. Compliment na compliment. Ik gaf hem kaders. Langzaam gingen we de tijd die hij beschikbaar was voor mij invullen. Op weg naar mijn perfecte slaaf.

Dagindeling

Daarna kwam er een rooster voor zijn vrije tijd en niet veel later keken we samen naar zijn dagindeling op het werk. Hij luisterde, volgde en plooide zich volledig naar mijn verlangens. Maakt dat hem een dom en willoos wezen? Nee, zeker niet. Hij is een wijs mens, goed opgeleid met een visie op dingen. We hebben mooie gesprekken en vonden de sterkten in elkaar waarop we aanvullen. Hij leerde mij om met een paar onhandigheden om te gaan. Daarna biechtte hij zijn ervaring als coach op. Ik glimlachte. We zijn allebei van baan geswitcht. Hebben nu samen een adviespraktijk voor professionals, bedrijven en eigenaren. Coaching, overnames en begeleiding van management. Nog steeds 60+ uur maar wel samen in volledige harmonie en volledig gelijkwaardig. Tot de deur sluit.

Volledig bezig

We spelen niet. Ons leven is geen spel. Hij verdient zijn salaris, ik het mijne. We wonen riant en delen kamers maar hebben ook ieder onze eigen ruimte. Hij is mijn slaaf en daarmee mijn volledig bezit. Wat ik wil gebeurt en we doen dat beide vanuit volledige vrijheid. Dat leest misschien krom maar het is zoals het is. Soms beperkt dat hem, soms is het lastig. We kiezen hier beiden voor en deze intense relatie vorm vraagt van beiden meer. Zijn wij op vakantie en vind ik dat ik hem moet spanken, dan zwemt hij een paar dagen niet meer. Simpel, ik wil geen lastige vragen en als het moet dan moet het. Heb ik behoefte aan seks en nodig ik twee heren uit, dan staat hij toe. Serveert drankjes, zit gebonden aan het voeteneind van ons bed of bijvoorbeeld beneden op de bank en kijkt voetbal op tv. Hij haat voetbal op tv, maar dat terzijde. Begrijp je wat ik bedoel?

Mijn slet

Hij is mijn slet en tegelijk ook een man die moet leven. Zo heeft hij ook een subje, een meisje dat hij bind, slaat en soms zelfs neukt. Daarin is hij heel zorgvuldig. Een enkele keer kijk ik mee. Dan zit ik op mijn troon in onze kamer. Hij doet dan echt zijn best, laat zijn beste kunnen zien. Ik vind het prima zolang het meisje geniet en haar onderdanige wensen worden vervuld. Een complex leven schreef ik je al, maar altijd onder mijn strikte leiding die helemaal niet beperkend moet zijn. Ik wilde graag dansen, hij danst niet. Dus zocht ik een alleraardigste danspartner. Niks seksueels, geen sm, gewoon een man met swingende heupen. Hij zag het, volgde het en besloot dansles te nemen.

Zijn proberen verdient een compliment. Het enige wat ontbrak was een ontspannen houding. Dat leerde ik hem. Gewoon op een avond thuis. Met kaarslicht, hij op naaldhakken in kousen, een kort jurkje, perfect. Ik liet hem zwieren en was de man. Daarna neukte ik hem in zijn kont. Hard, eisend, vol passie, zoals het past.

We verschillen

Dat het past is soms mijn verbazing. We verschillen. Ik schreef je over onze ontmoeting toen. Man in een huis met zorgen en zo veel verlangens. Hij had zo veel waarvan hij vond dat het moest. Ik trok hem naar mij toe, begeleidde hem, werd zijn coach die hij zo graag voor andere is. Leidde hem naar mijn leven. Nu is hij mijn slaaf, woont bij mij, werkt met mij en doet wat ik zeg. En weet je: hij is tevreden. Heeft meer dan hij ooit had en ja, ik ook. Dit is zo fantastisch dat ik me soms een prinses voel uit een Disney verhaal wonend in een mooi kasteel. Dan wel de evil princess of course. Je weet wel wat ik bedoel. En nu is hij naar boven. Maakt zich klaar voor een klein feestje.

Een diner party van mij met wat vriendinnen. Bij binnenkomst draagt hij een cb en een halsband. In het begin laat ik hem nog aan de lijn en dicht bij mij. Daarna gaat de lijn los en gebeurt er wat er gebeuren moet. Zolang ik glimlach en instemmend knik kunnen mijn vriendinnen doen wat ze willen. Mhh… misschien controleer ik wel meer dan alleen die man. Heerlijk hé dominant zijn.

Hij beschreef zijn droom

Met dit verhaal introduceerde hij zich toen. Ik vroeg hem hoe het leven zou zijn en hij beschreef mijn droom. De droom van de man, de droom van een vrouw, de droom van sadomasochisten. Mensen voor wie sm normaal en dus fijn en prettig is. Weg van vanilla en hooguit vrijheid als het echt moet. Ik wist dat als hij de ruwe diamant was die door middel van juist kloven en zorgvuldig slijpen perfect kon worden, ik hetzelfde voor hem zou zijn. Dat was de opgave: blijven wie je bent en toch vormen naar de ander. Nu begrijp ik pas dat wij samen één diamant zijn, er is nooit sprake geweest van twee. We vullen elkaar aan en passen als Meesteres en slaaf volledig. Omdat ik hem toestond en hij zich plooide. Dat, zo is het wat wij verwoorden over het succes van samen. We weten dat er meer nodig was. Veel meer.

Naalden

Net als die eerste keer met naalden. We waren gestart met een simpel checklijstje met wat wel en wat niet. Het gaf ruimte voor een spel. Al snel kwamen er nuances. Naalden ginen van niet naar misschien wel en dan heel veel voorwaarden. We deden het. Rustig, samen, langzaam en ik bracht hem vertrouwen en hij leerde genieten van overgave. De dildo ging feller. Een ruw spel, ik bond hem voor. Groot formaat en duwde hem tegen zijn lijf. Hij schrok, rilde. Ik legde mijn hand op zijn hoofd, legde de dildo langs zijn wang en duwde hem er tegen. Hij huilde. Ik zei dat het moest. Vertelde waarom. Ook dat het pijn zou doen. Hij zou zich verkracht voelen en oprecht een slet. Ik fluisterde zachtjes dat in zijn dromen daarna hij een hoer voor zijn Meesteres wilde zijn. Hij knikte begripvol. Natuurlijk wist hij dat het moest.

Volledige overgave van mijn perfecte slaaf

Er kwam veel olie. Geduldige vingers. Groot werd vervangen door kleiner. Dat bracht vertrouwen. Daarna ga je door. Groter, tot het gewenste formaat. Dan geen geschreeuw meer, geen boeien waarmee hij vast zit. Nee, vrijheid en daarmee volledige overgave. Zoals het hoort, tussen ons hoort, zoals ik het wil. Hij genoot, begreep het, aanvaarde het. Iedere man die het femdom pad op gaat weet dat dit komt. Het moet. Voor mij als vrouw is het superieur om de weerstand in het lijf te zien, de angstige blik. De overwinning als zijn kut mijn pik toestaat. Hij willoos en na een aantal keren verlangend. Het is immers voor hem een prachtige vorm om zijn onderdanigheid aan mij te tonen. Zo ging het toen.

Nu zijn we al weer ruim twee jaar verder. Als ik mijn perfecte slaaf zie voel ik mijn behoefte aan andere of anders afnemen. Het leven wat wij hebben is goed. Ik voel mij compleet en volledig. Ik ben oppermachtig. Dat is wat hij mij toen vertelde, dat is wat ik nu ben. Hij is wat hij beloofde.

Meer informatie

Meer fantasieën en verhalen

Bronvermelding

Ingestuurd door: © B-liever