Uit het dagboek van… Meesteres Moriah Sadisme

3 april 2018 Mrs Moriah

Sadisme is een gek iets. Je zou denken dat een sadist graag een masochist als sub zou willen hebben, om er lekker op los te kunnen rammen. Niks is echter minder waar. Ik ben een sadist, maar ik moet er niet aan denken dat mijn sub een masochist zou zijn. Mijn sub houdt helemaal niet van pijn. Daarom kan ik zo intens van hem genieten. Juist omdat hij na een paar slagen al gaat kermen, kreunen en miepen. Hij reageert niet alleen verbaal maar ook fysiek zie ik hem reageren op mijn slagen. Hij heeft echt moeite mijn sadisme te kunnen handelen.

Zijn lichaam probeert instinctief de slagen te vermijden door alle kanten op te bewegen. Het lijkt bijna wel een dansje en dit gekronkel vind ik heerlijk. Stel je voor dat hij er van zou genieten! Dan was er helemaal geen plezier voor mij te halen en stond ik mij alleen maar uit de naad te werken, om hem te plezieren. Dat is voor mij geen Femdom.

Uit het dagboek van… Meesteres Moriah Sadisme

Sadisme en een echte piepmuis

Mijn sub is een echte piepmuis. Zo eentje die al piept voor hij geslagen wordt. Toch kan hij best wat slagen hebben. Niet omdat hij er van geniet, want dat doet hij echt niet. Maar omdat hij weet dat ik er blij van word. Hij ziet mij genieten. Hij ziet mijn ogen stralen en een brede (soms zelfs schater)lach op mijn gezicht. En daar wil hij voor lijden. En ik laat hem graag lijden. Hoe meer ik van hem houd, hoe meer ik hem kan laten lijden. Weet je waarom? Omdat wanneer ik zijn pijn zie, met striemen geschreven in zijn huid, dan wil ik hem alleen nog maar liefhebben. Liever dan lief.

Dus wek ik hem ‘s ochtends met een cane. Juist omdat ik zoveel van hem hou… ‘Goedemorgen mijn liefste!’