I love brat (een ode aan het bratten)

Bratten van een sub, you love it or you hate is. Ik heb vaak genoeg een Meesteres horen verzuchten over mijn sub: “Pfff, je zou er zo één hebben…” wijzend naar mijn schlemieltje. Ik glimlach dan. Ja, mijn sub kan bratten, absoluut. And I love it. Maar ik snap ook dat je daar als Meesteres moeite mee hebt en het je misschien zelfs onzeker maakt of minstens geïrriteerd. Vooral als je zelf een goed luisterend subje hebt. Maar ondanks al dat gebrat, kan ik zeggen dat ik die ook heb. Want als ik tot drie tel, weet mijn sub écht wel dat de grens bereikt is en zal hij stoppen. Echter tot die tijd heeft hij wat mij betreft alle ruimte om grenzen op te zoeken…

En nee, als ik hem zo zie bratten twijfel ik écht geen seconde aan zijn overgave en/of mijn eigen dominantie. Dat is aangeboren (zelfs jarenlang verafschuwd) en dat hoef ik echt aan niemand te bewijzen.

Wat is een brat?

Misschien handig om eerst even het begrip “brat” uit te leggen. Een brat kan op het eerste gezicht rebels of niet echt volgzaam lijken maar als je beter kijkt, zul je merken dat zo’n persoon graag grenzen opzoekt. Dit gebeurt vooral in speelse contexten. Hiermee lokken ze de aandacht van de dominant uit. Een brat is echter niet onwelwillend, hij heeft alleen een andere benadering om tot overgave te (kunnen) komen en een vrijheid om in te bewegen (en uit te dagen). Uiteindelijk is zijn overgave misschien nog wel intenser dan van een volgzame sub, omdat hij zich pas écht kan overgeven als de ander de mentale kracht heeft om hem zover te krijgen. Een brat buigt niet zomaar voor iedereen.

Bakker Brat

Sinds kort heb ik een PPIS (Potentiële Privésub in Spe) en geloof me, die is geen haar beter dan mijn schlemieltje. En ja, ik weet waar ik aan begin want ik ken hem al wat langer dan vandaag. Ik ken hem zelfs al langer dan dat ik mijn schlemiel ken. En nee, ik deins daar zeker niet voor terug. Die twee hebben elkaar helemaal gevonden, ze hebben namelijk een privégroepje gevormd met een ander subje (ik noem hem maar even Pietje), met oog op een toekomstig Femdomdinertje die ze moeten voorbereiden. De minigroep heet “Bakker Brat”. Die twee van mij hebben het hoogste woord en het andere subje durft volgens mij niks meer van zich te laten horen. Ik snap dat wel, met die twee verbale geweldenaren. Daar moet je behoorlijk stevig voor in je schoenen staan.

Kuilen graven

Ik vrees dat heel veel subjes het zwaar gaan krijgen met dit duo in de nabijheid. Want ze schuwen het niet om kuilen te graven (overigens vallen ze er regelmatig zelf in – en dan lach ik het laatst). De laatste dagen zie ik regelmatig mijn schlemiel lachend boven zijn beeldscherm. Terwijl hij helemaal niet zo pixelig is. Ik geniet ervan. Ik hoef niet te lezen wat er in die groepsapp allemaal besproken wordt (soms deelt hij wat). Laat ze maar lekker gaan. Ik weet dat ze uiteindelijk, op het moment dat ik het belangrijk vind, echt wel doen wat ze moeten doen. En anders kan ik altijd nog tot drie tellen…

Dan is er ook nog slavin S, niet mijn slavin, maar wel iemand waar ik soms mee speel omdat ik haar graag mag (en dat is – volgens mij – wederzijds). Zij is minstens net zo erg als die twee. Ik hoorde mijn schlemiel gisteren opperen: “Misschien moeten we haar ook bij “Bakker Brat” uitnodigen… waarop de ander zei: “Zij is van een buitencategorie brat…” Als dat gebeurt weet ik zeker dat rap te lezen valt: “Pietje heeft de groep verlaten”… Twee is al lastig, maar drie wordt echt too much.

Uitdaging

En toch hou ik ervan. Juist dat bratten houdt mij alert, creatief en scherp. Actie, reactie, ze dagen me uit. En juist dat prikkelt mijn sadisme en plezier. Het zorgt voor een lach op mijn gezicht. Het maakt mij vrolijk, van mij hoeft het allemaal niet altijd zo zwaar. Wat mij betreft kan serieuze BDSM prima hand in hand met een grap en een grol. Lachen heeft namelijk net zo’n belangrijke functie als huilen. Het lucht op, het ontspant en het zorgt voor een saamhorigheidsgevoel.

Ik vind het fijn ergens moeite voor te moeten doen, ik heb die uitdaging nodig. Mijn hele leven heb ik voor alles moeten knokken en dat heeft me niet slechter gemaakt. Een brat past daarom goed bij mij (en desnoods drie). De uiteindelijke overgave maakt mij trots en vult mij met voldoening.

Binnenkort hebben we een speelafspraak staan met elkaar… met als thema: “Gedeelde smart is halve smart“. Ik verheug me er nu al op! Ik zoek alvast de heftigste klemmen uit en poets de canes en single tails nog maar eens extra op…

Meer informatie

In het hoofd van de sub of submissive
Een wereld voor fakers en oplichting
Bewaak je grenzen, want pleasen maakt ziek
Hoe ziet de rol van dominant eruit?

Bronvermelding

Tekst: Meesteres Moriah
Afbeelding: BDSMforyou