Daarom
Ga je mee naar Bretagne? Loop je met mij langs het strand. Laten we het Noordzeestrand doen. Gewoon hier in Nederland. Als de slagregens slaan. De regen je huid nat maakt. Jij alleen een deken omgeslagen hebt. En ik, ik bij jou ben. Je ogen mij laten knielen en vol bewondering opkijken omdat er niets mooiers is dan jij! Daar waar wij de zomer vierden. Vrijend op het strand tijdens die zwoele zomeravond. Niet omdat we het wilden maar omdat jij vond dat het moest. Daarom.
Ga je mee?
Ga je mee naar ons huis? De trap op naar boven. Is daar de keuken of de slaapkamer? Onderweg naar het dak of glijden we samen af naar diepe dalen. Daar waar ik daalde tussen lakens en je warme benen. Daar waar ik mocht, alles geven dat ik je met woorden niet bracht. Mijn lippen, tong en intonatie. Je genoot, dat zei je, onverstaanbaar en toen trok je mij aan mijn haren. Omhoog, kneep in mijn tepels, drukte je knie tegen pik en ballen. Daarom.
Hard, niet gemeen maar liefdevol. Het kon niet bestaan. Jij het contrast. Je deed het omdat het moest. Zonder reden, geen toelichting en ik verdronk in je ogen. Je hand sloot ze en daarna rondom mijn nek. Ik kwam niet in ademnood maar voelde jouw ademhaling op mijn gezicht. Zo veilig dichtbij. Zo warm. Zo koesterend. Zo alles en ik was vrij. Toen liet je los en ik viel. Achterover. Gleed van de bank zo op het tapijt en ik lag aan je voeten. Daarom.
Hardop lezen
Daar zat ik. Zo dicht bij jou en je leerde mij lezen. Jij in de stoel, ik op de grond. Niet tegen je benen en zo dicht bij je voeten. Je gaf het aan en ik opende het boek. Jij wilde dat ik het hardop voor zou lezen omdat je er zeker van wilde zijn dat ik het begreep. Dus streelde je door mijn haren als je tevreden was en rustte je vinger even op mijn schouder als je wilde dat ik herhaalde. We discussieerden, een gesprek ja op inhoud en toen ik zei dat ik het oneens was, ik je ongelijk benoemde, legde je rustig uit dat het niet kon. Je had altijd gelijk, jij was altijd de wijste en het was mijn vrije wil te volgen. Daarom.
Hoe je genoot. Dat ik achter je liep. Keek naar je kont, de strakke rok, de prachtige kousen. En ik zag je als een pauw, je pracht uitstralend naar allen die je zien lopen. Zo, zoals je mij wenkte om naast je te lopen en ik huppelde van blijdschap omdat ik blij ben bij jou. Dat. Op de boulevard ergens in Spanje. Het vroege voorjaar of een late najaarszon. Te veel drinken, drie flessen en in elkaars armen. De beste maatjes, al gruwel je van dat woord. Dan zeg je “perfect partners” en kijk ik zo trots en blij. Trots en blij en boven alles vrij bij jou. Daarom.
Daarom
Waarom ga je met mij mee? Daarom? Omdat je leid, de leiding hebt. Omdat je begrijpt dat er mannen zijn die willen knielen en het niet eens lang volhouden. Dan gaat het om willen, doen en volhouden omdat zij van je houdt en jij van hem! Dat, daarom. Als je hem slaat en zijn benen ziet trillen. Hij hangt in boeien en je niet smeekt te stoppen. Dan is er bij jou geen twijfel of je nog twee keer slaat of niet. Dan sla je. Omdat hij slaaf is en jij niet. Jij bent zijn eigenaresse. Daarom.
Kwetsbaar
Al voor je hem zag wist je dat jij het bent. Trots, fier, kracht, besluitvaardig. Je weet dat hij komt. Man, kwetsbaar, volgend en wijs. Omdat je dat alles ook bent zelfs het mannelijke en je in hem alles ziet wat jij ook bent: trots, fier en vol kracht. En het alleen maar kan als je samen bent. Daarom… laat je hem naakt in de hoek achter als je daar bent. Op het feest met teveel mensen. Je ziet hem. De rilling over zijn rug. Je voelt zijn zintuigen op scherp staan. En je geniet. Als speelbal, was in je handen. Je vingers die hem grijpen, de prachtig gelakte nagels. En hij ziet het! Hij, zo trots op jou. Daarom.
En nu? Vrijdagavond. Wat doe je. Alleen op de bank. Heb je een saai gesprek met iemand op je mobiel. WhatsApp, geliked op Facebook? Of speel je met zijn ballen. Gewoon daar, rustend, even alle vingers nadrukkelijk aanwezig laten zijn. Voelde je hem schuiven. Zijn lichaam, jouw lichaam. Trots. Die je leid. Samen sport, beweegt, samen geniet. Na werken blij in elkaars armen. Vrij en zo gebonden. Hij volledig afhankelijk van jou, vol trots, omdat jij, jullie, hij. Daarom.
Meer informatie
Bronvermelding
Ingestuurd door: © B-liever
